ParkinsonNL bestaat uit een klein en hardwerkend team van gepassioneerde medewerkers. Maar wat doen ze precies en waarom werken ze nou juist voor dit nieuwe fonds? We stellen ze hier graag aan je voor. Anneke Mels is aanvoerder Kennis & Impact en adjunct directeur van het fonds.
Naam: Anneke Mels
Leeftijd: 48 jaar
Functie: Aanvoerder Kennis & Impact en Adjunct directeur
Wat doe je precies bij ParkinsonNL?
‘Ik ben Aanvoerder van Kennis & Impact. Dat houdt in dat ik eindverantwoordelijk ben voor de bestedingen aan onze doelen op het gebied van onderzoek, innovatie en voorlichting. Zo werk ik samen met Rik, onze managementassistent, aan het opzetten en uitvoeren van alle processen rondom onze eerste onderzoekscall, waarbij onderzoekers een subsidieaanvraag kunnen doen voor hun onderzoek op het gebied van parkinson. Ik ben daarnaast voornamelijk bezig met het initiëren en tot uitvoer brengen van projecten, samen met belangrijke stakeholders uit het veld, zoals onderzoekers, mensen met parkinson en zorgverleners. Hierbij is het bouwen van relaties en leren wat er speelt in het parkinsonveld een belangrijk onderdeel van mijn dagelijkse werk.
In mijn rol van Adjunct directeur werk ik nauw samen met de Directeur en ook de Aanvoerders aan het meerjarenbeleid en een krachtige strategie, en zorgen we voor goede governance en financiële gezondheid van de organisatie en gedegen personeelsbeleid.’
Waarom werk je juist hier en niet bij een ander goed doel?
‘ParkinsonNL is een relatief jong fonds, dat net een jaar oud is. Hierdoor zijn we met ons team van alles aan het opbouwen op een manier waarvan wij denken dat dit het beste gaat werken. Dit vind ik heel stimulerend en geeft me ook veel vrijheid om mijn eigen weg te bewandelen. Bij fondsen die al lang bestaan, kom je vaak toch in een systeem waarbij veel al vast staat en waar veranderingen langzamer gaan. Ook ben ik iemand die graag breed aan de slag gaat, van beleid en strategie tot daadwerkelijke uitvoering. En dat is wat er met een klein team juist nodig is!’
Wat maakt jouw baan nou zo leuk?
‘De dynamiek en de vele verschillende dingen die ik doe, van denkwerk tot uitvoering. En het kleine team waar iedereen zijn schouders onder alle uitdagingen zet die we tegen komen. En, de wetenschapper in mij wordt ook blij van het leren van alles over de ziekte van Parkinson.
Wat het állerleukste is aan mijn werk? De verscheidenheid van het werk dus, maar ook de zelfstandigheid en het contact met de verschillende stakeholders, waar ik iedere keer weer iets van leer. En het minst leuk is het gevoel dat er altijd dingen blijven liggen, omdat we nu nog met een klein team zijn voor Kennis & Impact.’
Lees ook → Dit zijn de vacatures bij ParkinsonNL
Grootste mijlpaal tot nu toe?
‘Het starten van onze eerste onderzoekscall. Om dit te doen hebben we allerlei processen en systemen van nul-af-aan ingericht en adviesraden met fantastische leden opgezet.‘
Mooiste moment dat je meemaakte?
‘Dat is het moment waarop ik voor het eerst echt besefte hoe heftig en breed de impact is van de ziekte van Parkinson op iemands leven en diens omgeving. Dit was in een gesprek met een partner van iemand met parkinson. Hij vertelde hoe zijn vrouw was veranderd en hoe ze daar samen mee om hebben leren gaan. En dat ging eigenlijk niet over de motorische symptomen, maar alle andere gevolgen van parkinson die ik nog niet kende. Bijzonder om te zien hoe zij hier mee omgingen.’
Wat hoop je te bereiken met je werk bij ParkinsonNL?
‘Dit werk geeft me het gevoel van echt een bijdrage kunnen leveren om de zorg voor mensen met parkinson beter te maken. Ik hoop dat ik via ParkinsonNL de juiste onderzoeken en projecten kan initiëren, stimuleren en financieren en dat deze ook echt een bijdrage leveren aan de preventie, behandeling en de verbetering van zorg en kwaliteit van leven. Dus, dat ik doelgericht bezig ben.’
Hoe zouden je collega’s jou typeren?
‘Ik denk dat mensen mij typeren als serieus, precies en direct. Ja, ik ben een blauw-groen persoon… Ik hoor regelmatig dat mensen het mooi vinden dat ik zo rustig blijf in stressvolle situaties.’
Op welke prestatie ben je het trotst?
‘In het algemeen ben ik trots dat ik in mijn carrière meerdere malen niet de rechte weg heb gekozen, maar juist de onverwachte zijpaden. Als wetenschapper ben ik gaan werken in de communicatie, om vervolgens de inhoud meer en meer te verlaten en de focus te leggen op projectmanagement en acquisitie, en daarna juist weer de commercie helemaal lost te laten om aan de slag te gaan in de non-profit hoek.’
Wat wilde je worden toen je jong was?
‘Tja, van alles eigenlijk. Toen ik mijn studie moest kiezen had ik wel een lijst van 10 keuzes….Conservatorium (ik speelde op hoog niveau dwarsfluit), verpleegkundige (arts leek mij te zwaar vanwege de grote verantwoordelijkheid en de angst om het werk mee naar huis te nemen), kunsttherapeut, plantenveredelaar, modeontwerper (mijn oma was coupeuse en ik heb alle kneepjes van het vak van haar geleerd). En zo kan ik nog even doorgaan. Bij deze vraag moet ik denken aan een tekst van mijn favoriete band BLØF:
“Later als ik groter ben, blijf ik wie ik ben,
Later als ik mij herken, weet ik wie ik ben.”‘
Wanneer ga je na een werkdag tevreden naar huis?
‘Als ik een inspirerend gesprek heb gehad wat mij weer verder helpt in het initiëren en opzetten van projecten die er toe doen. Ik krijg energie van het leggen van alle puzzelstukjes tot een oplossing. Goede gesprekken waaruit ik een puzzelstukje haal of weer een puzzelstukje op zijn plaats kan leggen, dat stimuleert mij.’
Wat doe je graag buiten werktijd?
‘Ik ben graag bezig met iets maken, omdat dat mijn hoofd lekker rustig maakt. Ik teken en schilder en ik maak muziek in een saxofoonkwartet. Daarnaast vind ik het fijn om te zwemmen en fietsen.‘
Parkinson is de snelst groeiende hersenziekte in Nederland. ParkinsonNL zet alles op alles om de ziekte af te remmen en, uiteindelijk, te voorkomen. Dat doen we door te investeren in baanbrekend onderzoek, innovaties en voorlichting. Jij kan ook helpen!