Ze gaan een rit maken van ruim 7200 kilometer en doorkruisen maar liefst 6 landen in 13 dagen. Dennis Kramer en Isabelle Beukert doen mee aan de Noordkaap Challenge en zamelen geld in voor onderzoek naar parkinson. ‘Als je kijkt naar de groei van deze ziekte, zou er veel meer aandacht voor moeten zijn. Dat is ons doel. En dat de ziekte van Parkinson de wereld uitgaat.’
De Noordkaap Challenge is een roadtrip. Van het startpunt in Nederland naar het meest noordelijke puntje van Europa en weer terug. Met onderweg gezelschap van het magische noorderlicht, poolnachten, kou en sneeuw. Dennis en Isabelle stappen in de auto om geld op te halen voor onderzoek naar parkinson en voor meer bewustwording over de ziekte. Drie jaar geleden kreeg namelijk de moeder van Isabelle de diagnose parkinson. Niks doen is geen optie voor de twee. Dit is hun manier om bij te dragen.
Hoe voelt het om deze reis te gaan maken?
Isabelle: ‘Het is heel fijn om iets concreets te doen, iets dat bijdraagt. In het begin heb ik er heel veel moeite mee gehad dat ze deze ziekte kreeg. Het moest echt een plekje krijgen. Nu voelt het heel goed om ook echt iets te kunnen doen. Het algemene goede doel van de Noordkaap Challenge is de stichting Het Vergeten Kind, maar je mag ook je eigen goede doel kiezen. Nu mijn moeder parkinson heeft, vonden we het mooi om daarvoor mee te doen. Het is trouwens heel mooi om te zien hoe zij erop reageert. In eerste instantie dacht ik nog: vindt ze het niet overdreven? Maar mijn moeder omarmt het juist heel erg. Ze kreeg een brok in haar keel toen we onze inschrijving lieten zien. Samen met m’n vader helpt ze ook heel erg met het inzamelen van donaties. Echt heel fijn.’
Hoe openbaarde de ziekte zich bij jouw moeder?
Isabelle: ‘Het is nu bijna drie jaar geleden dat ze de diagnose kreeg. En eigenlijk had ik toen al het idee: er is iets aan de hand. Maar wat, was heel onduidelijk. Mijn moeder heeft al heel lang een chronische slijmbeursontsteking aan haar schouder. Op een gegeven moment bewoog ze haar arm aan een kant niet meer. We dachten dat het door die ontsteking kwam. Totdat de fysiotherapeut haar naar een neuroloog stuurde. Dat kwam wel hard binnen. Na een aantal testjes was het duidelijk. Het schrijven schrijven ging moeizamer, ze had last van levendig dromen. Maar wij wisten niet dat dit allemaal symptomen zijn van parkinson. Voor mij was het altijd een ziekte van trillende mensen. Maar dat was mijn moeder helemaal niet. En nog steeds niet.’
Dennis: ‘Als er 50.000 mensen parkinson hebben, hebben ze dat allemaal op een andere manier. Dat maakt het soms best onzichtbaar voor mensen. Als je een gebroken arm hebt, zie je dat. Parkinson is onzichtbaar, tot je weet waar je naar moet kijken.’
Jullie zamelen geld in met de reis, waarom?
Isabelle: ‘Het liefste wil ik dat ze beter wordt. Ik heb me er heel erg in de ziekte verdiept in het begin. Ik wilde begrijpen wat het inhoudt. Dat was moeilijk, het was heel heftig wat ik las. Nu vind ik het juist heel fijn dat ik er veel van snap. Wat ik bijvoorbeeld begreep, is dat er in de afgelopen jaren aan medicijnen niet zoveel veranderd is. Het meest effectieve parkinson medicijn is bijvoorbeeld al meer dan 50 jaar oud. Hoe kan dat nou? Dat het zó stil staat? Als je kijkt naar de groei van deze ziekte, zou er veel meer aandacht voor moeten zijn. Dat is ons doel. En dat parkinson de wereld uitgaat.’
Dennis: ‘Kijk, we zijn geen wetenschappers. Wat we wel kunnen doen, is iets bijdragen. Enerzijds door geld in te zamelen, anderzijds ook door wat meer bekendheid aan de ziekte te geven. Dat het niet alleen het trillen is, maar zoveel meer. Ons ultieme doel is een bijdrage leveren aan het verdwijnen van parkinson. Of op z’n minst minder progressief maken.’
Wat hoop je dat de reis jullie gaat opleveren?
Dennis: ‘We zullen vast tegen grenzen aanlopen, als je bijvoorbeeld bij -30 de sneeuwkettingen om de banden moeten leggen, of dagenlang in het donker op besneeuwde wegen rijden. Maar we vinden het leuk om uitdagingen aan te gaan. Alles uit het leven te halen, mooie dingen meemaken. We zien ook wel om ons heen dat het elk moment voorbij kan zijn, dat je echt moet genieten van de tijd die je nu hebt. Zo zien we niet alleen oudere maar ook jonge mensen om ons heen die ziek zijn. Dan is je wereld echt opeens heel anders. Dan is je wereld echt opeens heel anders. Ook daarom hebben we zoiets van: wat we nu kunnen doen, doen we.’
Hoeveel hopen jullie in te zamelen?
Dennis: ‘Ons doel is 5000 euro. We zijn op dit moment net over de helft van ons doel, dus we hebben nog wel een weg te gaan. We zoeken ook nog bedrijven die ons graag willen sponsoren met bijvoorbeeld een sticker op de auto. En doneren mag natuurlijk ook nog steeds.’
Wat verwacht je als je straks over de finish komt?
Isabelle: ‘Ik denk dat er wel een ontlading komt. Het zal best wel een zware reis zijn door de omstandigheden. En ik hoop dat we het bedrag halen. Ik merk dat ik er nu af en toe al emotioneel van ben. Ik heb het er ook wel eens met mijn moeder over. Zij is het lijdend voorwerp. Het is eigenlijk helemaal niet leuk dat het om haar draait. Het voelt heel goed om iets voor het goede doel te doen, maar ik had liever dat het niet nodig was.’
Leuk: je kunt Dennis en Isabelle, team 107, na hun start reallife volgen via een tracker op noordkaapchallenge.com. Of volg ze via hun accounts op Instagram en Facebook. Wil je Dennis en Isabelle sponsoren? Klik op de knop hieronder.