Deze toppers lopen de 4Daagse voor ParkinsonNL

Katie Oost

Katie doet voor de tweede keer mee aan de 4Daagse. Zij loopt voor ParkinsonNL, omdat haar broer sinds een paar jaar weet dat hij de ziekte van Parkinson heeft. De sponsorloop geeft een extra dimensie aan het lopen van deze 4Daagse voor Katie.

Monique van Beest

‘Op 14 april rende ik samen met mijn broer de kwart marathon in Rotterdam. Uiteraard in het roze ParkinsonNL t-shirt. Het heeft zelfs wat extra opgeleverd voor de 4Daagse sponsoractie. Nu, op naar de 4Daagse!’

Als je in actie komt voor ParkinsonNL kun je een gratis actie t-shirt aanvragen.

Sjoerd Heijmink

Sjoerd doet mee aan de 4Daagse sponsorloop, omdat zijn opa parkinson heeft. Hij maakt van dichtbij mee hoe de kwaliteit van leven snel hard achteruit gaat bij zijn opa. Met zijn deelname hoopt hij een bijdrage te leveren aan parkinson onderzoek en de kwaliteit van leven van mensen met parkinson.

Gemko en Gea

Gemko en Gea zijn al jaren trouwe lopers van de 4Daagse. Afgelopen jaar liepen zij beiden ook voor ParkinsonNL.

In een eerder interview vertelde Gea al waarom zij meeloopt.

→ Lees hier Gea haar persoonlijke motivatie.

Annelies de Groot

‘Ik ben Annelies de Groot en werkzaam bij het
Expertisecentrum voor Parkinson en bewegingsstoornissen in het Radboudumc. Trots en dankbaar teamlid van Research Support, het team dat onderzoek doet naar zowel het vertragen als mogelijk genezen, en hopelijk zelfs het voorkomen van de ziekte. Dagelijks zie en hoor ik wat de ziekte van Parkinson voor een impact heeft op patiënten en hun naasten. Daarom zet ik dit jaar tijdens de 4Daagse mijn stappen met liefde voor ParkinsonNL!’

Colette Wever

Colette loopt dit jaar voor de 29ste keer mee aan de 4Daagse. Ze is en blijft enthousiast over dit fantastische feest. Haar motivatie? Haar man Ad die de diagnose parkinson een paar jaar geleden kreeg.

→ Lees hier in een interview het verhaal van Colette.

Eva Bekkers

‘Ik ben Eva Bekkers en woonachtig in Gaanderen. Ik ben net 50 jaar en werd op 47 jarige leeftijd gediagnosticeerd met parkinson. Dit jaar loop ik de 4Daagse voor de 4e keer. De eerste keer liep ik in 2019 met mijn zoon 40 km. Zijn vader was net het jaar ervoor overleden. En ik had hem beloofd om samen te gaan lopen. Tijdens de corona periode was er geen vierdaagse. En toen ik mij wilde inschrijven voor de 2e keer kreeg ik net op die dag de diagnose parkinson. Heel stoer schreef ik me in. En wederom liep ik de 40 km uit met mijn partner en bonuszoon. Vorig jaar kreeg ik medische dispensatie en liep ik alleen de 30 km uit. Dit jaar merk ik erg veel verschil met vorig jaar. Mijn stabiliteit is minder en ik heb een probleem met mijn evenwicht en erg veel off momenten. Maar tijdens het lopen heb ik geen off momenten. Toch heb ik bijna wekelijks getraind. En zet me wederom in voor ParkinsonNL. 

Blijven bewegen is mijn motto. Anderen inspireren en motiveren is mijn doel! Chronisch progressief ziek zijn, is heel hard werken maar niet het einde van de wereld. Door het lopen van de 4Daagse wil ik andere mensen laten zien dat je meer kunt dan jezelf denkt. Stay strong, stay healthy, keep fighting, mindset matters!’

Carolien Wijker

‘Ik ben Carolien, 37 jaar en woon in Amsterdam. Dit jaar ga ik voor het eerst meelopen met de 4Daagse. Ik vind het superspannend. Vooral omdat ik pas anderhalve maand geleden te horen kreeg dat ik mee mag lopen. Ik heb me in een spontane bui opgegeven voor het ticket dat werd verloot via ParkinsonNL. Mijn vader is in 2018 gediagnosticeerd met parkinson en sinds die tijd is parkinson ineens een begrip binnen ons gezin. We hadden geen idee wat de ziekte inhield, maar hebben van dichtbij gezien en ervaren wat het met zowel hem als met het gezin, vrienden en familie doet. Het is een ongelofelijke zware, maar ook intieme, liefdevolle strijd geweest, waarin mijn vader zich heel hard heeft ingezet om de ziekte te vertragen en zijn leven zo lang mogelijk draaglijk te houden. Dit deed hij onder andere door deelname aan wetenschappelijk onderzoek, maar ook door actief te blijven, te dansen, boksen, fietsen en wandelen. Samen met mijn moeder heeft hij vele kilometers te voet gemaakt en op het moment dat hij dat niet meer kon door de parkinson, ben ik met mijn moeder mee gaan wandelen. Ik heb gemerkt dat wandelen me rust geeft, helpt in het verwerken van mijn emoties en me moed, kracht en zelfvertrouwen geeft. Een maand geleden heeft mijn vader besloten te stoppen met strijden en het leven hier op aarde los te laten. Over 3 weken wil ik met hem in gedachten de strijd voortzetten, in verbinding met anderen die hetzelfde doormaken en geld inzamelen voor ParkinsonNL. Ik kijk er naar uit jullie te ontmoeten en verhalen te horen. Tot heel snel en succes met trainen!’

Ps. Ik ben de meest rechtse op de foto:)

Marion Oosterlee

Marion is 66 jaar en loopt voor de 14e keer mee aan de 4Daagse. Ze heeft al een paar keer voor ParkinsonNL gelopen. Haar man heeft parkinson en woont inmiddels in een verpleeghuis. Hij heeft naast zijn parkinson nu ook parkinson dementie.

→ Leer meer over parkinson dementie.

Marion wandelt veel. Dit jaar gaat zij ook nog van Oviedo naar Santiago de Compostela lopen. Vorig jaar heeft ze de Hadrian wall in Engeland gelopen. 

Naast wandelen, tuiniert en bloemschikt Marion graag.

Sandra de Leeuw

‘Parkinson is de snelstgroeiende hersenziekte ter wereld. Ik weet al enige tijd hoe ingrijpend deze ziekte is, omdat mijn zus al jaren parkinson heeft. De schok was groot toen de neuroloog afgelopen september mijn vermoeden bevestigde met dezelfde diagnose.

Ik wilde ooit de 4Daagse lopen. Het woord ‘ooit’ heeft nu een andere betekenis gekregen. Ik weet niet hoe snel het proces zal gaan. Wat ik wel weet is dat ik nu nog goed ben. Dus loop ik nu mee. Samen met twee vrienden. Ik heb lang getwijfeld of ik mijn verhaal wilde delen om me te laten sponseren. Ik ben toch om, omdat onderzoek te belangrijk is.’

Sander Smedes

‘Elke ochtend trek ik mijn schoenen aan en stap de deur uit, probleemloos, zonder te struikelen en zonder angst. Ik weet dat dit niet voor iedereen geldt. Ik loop voor ParkinsonNL, omdat ik geloof dat we samen de levens van mensen die door ziekte het moeilijker hebben, kunnen verbeteren. Hoewel ik geen persoonlijke ervaring heb met parkinson, noch in mijn familie, noch in mijn kennissenkring, weet ik hoe deze ziekte de wereld van mensen kleiner maakt en hoe zij worstelen met taken die voor mij zo eenvoudig zijn.

Lopen is mijn manier om bij te dragen aan de samenleving en om mensen met parkinson te steunen. Iedere stap, iedere kilometer, brengt ons dichter bij een wereld waarin parkinson minder impact heeft. Ik voel de kracht van de gemeenschap, de hoop van de donateurs en de dankbaarheid van de patiënten. Samen kunnen we vooruitgang boeken. Samen kunnen we levens veranderen. Daarom loop ik, met hart en ziel, voor ParkinsonNL.’