Wytze Russchen is een voormalig Nederlands lobbyist in Brussel. In 2008 kreeg hij, op 37 jarige leeftijd, de diagnose parkinson. Hij schreef daarover later het boek ‘De Reis van mijn leven in 51 anekdotes’. Waarin hij op een laagdrempelige manier over zwaardere onderwerpen, zoals parkinson schrijft. Maandelijks schrijft Wytze Russchen een column voor ParkinsonNL: verhalen uit het leven gegrepen, zijn gevecht tegen parkinson dit alles uiteraard voorzien van een flink stuk (geo) politiek!
Een van de heftigste ‘neveneffecten’ van parkinson is de impact op partnerrelaties. Ik ken lotgenoten wiens partner de relatie of het huwelijk heeft beëindigd wegens parkinson. Beloftes zoals “ik blijf je trouw… in ziekte en gezondheid” gaan plots over in excuses als
“Parkinson heeft hem/haar veranderd” of “ik kan de zorg-rol niet aan”. Voor iemand met parkinson is dit tragisch, hij/zij wordt dubbel ‘gestraft’. Eerst door de rotziekte en vervolgens door de partner die wegloopt.
Gelukkig ken ik meer positieve dan negatieve voorbeelden. Koppels waarbij de band juist (h)echter is geworden ‘dankzij’ parkinson en de partner liefdevol de rol van mantelzorger op zich neemt. Begrijp me goed, leven met iemand die parkinson heeft, is vreselijk zwaar. Men zegt niet voor niks: “Parkinson heb je samen”. Dat samen dragen van iets ondraaglijks, verbindt. Toch gaat vaak de meeste aandacht naar de persoon met parkinson en wordt de rol van de partner/het gezin ondergewaardeerd.
Als een der partners het verdict parkinson krijgt, kan dat de relatie onder druk zetten. Nog lastiger is het als je parkinson hebt en verliefd wordt op iemand die ‘gezond’ is. Daarom ben ik zo dankbaar dat Bryan, mijn huidige partner, in mijn leven kwam. Toen wij elkaar leerden kennen, had ik ruim 10 jaar parkinson ‘op de teller’. Dat kon ik niet verbloemen. Als we spaghetti aten, vloog de pasta door de eetkamer. Als een dronken pinguïn waggelde ik op straat en sloeg met regelmaat onbekenden knock-out. Toch is Bryan het avontuur met deze Friese pinguïn aangegaan, wetende dat het uitdagend zou worden – eufemistisch gezegd.
De eerste keer dat Bryan bleef slapen, moest romantisch worden. Ik had dat moment al een paar keer uitgesteld omdat ik mij schaamde voor mijn kilo’s pillen en nachtelijke overbeweeglijkheid. Toen ik de volgende ochtend wakker werd, keek ik naast mij: geen Bryan. Ja, hoor de vogel is gevlogen, dacht ik – optimistisch als ik ben – en strompelde naar de keuken om koffie te zetten. Ik vond hem op de sofa in de woonkamer. “Buenos dias, wat is er gebeurd vannacht?”, vroeg ik verbaasd. Hij wees op de blauwe plekken op zijn lijf en zei kermend: “ik hou van jou, maar niet van SM!”
Wie is Wytze Russchen?
Wytze Russchen (Drachten, 22 december 1970) is een voormalig Nederlands lobbyist in Brussel. Hij is auteur van o.a. ‘het Oliemannetje – toplobbyist in Europa’ (2014), en ‘#Post uit Brussel’ (2015). Hij werd in 2017 door het platform euknowhow.eu beschouwd als een van de meest invloedrijke Nederlanders in Brussel. In 2008 kreeg hij, op 37 jarige leeftijd, de diagnose parkinson. Hij schreef daarover later het boek ‘De Reis van mijn leven in 51 anekdotes’. Waarin hij op een laagdrempelige manier over zwaardere onderwerpen, zoals parkinson schrijft. Sinds 18 september 2023 is Russchen ambassadeur van de Parkinsonalliantie Nederland.
Wil je op de hoogte blijven van Wytze zijn nieuwe columns? Volg ons dan op social media via onderstaande iconen.
Volg ons op social media
ParkinsonNL wil zo snel mogelijk de ziekte afremmen en genezen en tegelijk de zorg verbeteren voor mensen die nú parkinson hebben. Daarom investeren we in onderzoek en innovaties die het verschil maken voor mensen met parkinson.